Historia Run
Runy są najstarszym rodzajem pisma, znanym na północnych Ziemiach Europy. Aczkolwiek Runy, to oczywiście nie tylko rodzaj alfabetu. Według wierzeń zostały one podarowane ludziom przez Boga Odyna (zwanego również Wotanem), byśmy i my mogli cieszyć się z ich mocy. Oto legenda…
Odyn pragnąc napić się ze źródła wiedzy i mądrości, musiał poświęcić swoje oko, wrzucając je do studni Olbrzyma Mimira. Mimo że stracił częściowo możliwość widzenia, zyskał za to zdolności nadprzyrodzone. Dzięki temu mógł zobaczyć o wiele więcej niż zwykli śmiertelnicy. Dzięki pewnej wizji Odyn postanowił złożyć ofiarę sam z siebie. Dlatego przebił sobie bok włócznią. Bogowie powiesili go na świętym drzewie Świata Yggdrasilu. I tak głową w dół Odyn wisiał dziewięć długich dni i dziewięć długich nocy. Cierpiąc okrutnie doznawał stanu niezwykłego wtajemniczenia. Był zawieszony między życiem a śmiercią. Po tych długich dziewięciu dniach dostał olśnienia. Nawiedziło go światło Run. Odyn odgadł ich sens, stając się przy tym ich władcą. Wyrył nowoodkryte znaki na wszystkich kijach magicznych. Następnie zeskrobał kije i wióry zmieszał z miodem, podając ten eliksir ludziom do wypicia. Dzięki niemu ludzie dostąpili zaszczytu posiadania tej tajemnej wiedzy i mogli z pomocą Run szukać pomocy przy wszelkich zakrętach życiowych.
Współcześni badacze jednakże szukają naukowego wyjaśnienia pochodzenia Run. Nie wiadomo dokładnie kiedy i gdzie powstał ten tajemniczy ciąg symboli. Podobieństwo do łaciny sugeruje, iż ludy „barbarzyńskie” przystosowali alfabet łaciński na swoje potrzeby. Pierwsze znalezione inskrypcje datowane są na II w. n. e.. Można przez to domniemywać, że Runy istniały i ewoluowały już przynajmniej od I wieku. Ślady te znaleziono w Rumunii, Niemczech oraz Ukrainie, więc właśnie obszar środkowej Europy uznaje się za kolebkę Run. Aczkolwiek pojawiła się też teoria, że Runy pochodzą od ludu zamieszkującego obszar półwyspu Jutlandzkiego.
Runy nie były stworzone do pisania w pełnym tego słowa rozumieniu. Miały natomiast służyć do rycia- pierwotnie w drewnie. Dlatego właśnie ich kształty unikają wszelkich krzywizn, które ciężko jest przenieść na kawałek drewna. Stały się popularne do podstawowej komunikacji z wielu przyczyn. Przede wszystkim drewna na tych obszarach nie brakowało i niemalże każdy nosił przy sobie ostre narzędzie, więc nic nie stało na przeszkodzie, by posługiwać się Runami.
Początkowo używany był tzw. Starszy Futhark, składający się z 24 znaków. Stosowano go do około 650 r. Później ewoluował w Norwegii i Szkocji do 16 lub18 znaków a w Anglii nawet do 28 czy 31 symboli. Runy były stosowane w celach użytkowych do 1000 r., gdyż wyparła je łacina. Jedynie na Półwyspie Skandynawskim były używane o kilka nawet wieków dłużej.
Wprawdzie zanikło używanie Run do komunikacji, aczkolwiek Runy to nie tylko alfabet. To znaki, które posiadają wyjątkową moc, która po dziś dzień jest wciąż wykorzystywana…